Duško Radun je sinonim za fudbal zapadnokrajiških opština, koje su doživjele veliki egzodus 1995. godine. Ipak, život je pretekao, nastavilo se kako-tako, a sanjim i fudbal. Stidljivo, ali postoji…..Iz tri opštine (Drvar, Glamoč, Grahovo) egzistira samo jedan klub, Borac iz Drvara, koji je formalno u Federaciji BiH, jer utakmice igra u gradu na svom sportskom znanju, ali formalno i pravno pripada Republici Srpskoj, odnsno fudbalski Banjaluci, gdje je Borac našao svoje uhljebljenje.

Iako u 43. godini, Radun je nezamjenljiv na golu Borca već godinama, a da nema njegovog entuzijazma, pitanje da li bi klub se i takmičio. Ipak, sila Boga ne moli, pa tako ni svi problemi koji pritišću ovaj sportski kolektiv. Na poslednjoj utakmici “Bundeslige” Borac je u Drvaru dočekao OFK Banjaluka 2017 i poražen je (3:4). Međutim, domaćin je imao manjka igrača, pa da popuni rupu, ponudio se Radun,a na gol je stao njegov mlađi prijatelj. Duško, ne samo da je popunio broj, već odigrao maestralnu utakmicu i postigao sva tri gola za svoj tim!

-Ma, nije mi prvi put da glumim centarfora, ko zna zna, na bilo kojem dijelu terena – u šaljivom tonu započinje priču Duško Radun, pa nastavlja:

-U sezoni 2005-2006, bio sam prvi strijelac lige, jer sam za Borac postigao te godine 30 golova. Inače, tokom cijele karijere izvodim jedanaesterce i slobodne udarce, i kao čuvar mreže! Golova je bilo baš puno – kaže Radun, koji je pored napadačkih osobina, ipak najviše aplauza na otvorenoj sceni dobio za bravoruzne inervencije na golu.

-Među stativama se najkomotnije osjećam. Imam “nos” za pravovremenim izlaskom. Nažalost, moji zlatni dani poklopili su se sa nesrećnim ratnim i poratnim vremenima, nisam imao nikoga da me gura, preporuči, menadžera da pogleda utakmicu, i ostao sam upamćen kao “lokalni bojs na golu”, ali nemogu da se žalim, i sve ovo ima čari, i te kako – nastavlja priču Duško Radun.

A, najljepši pogodak u svojoj karijeri Radun je dao upravo proteklog vikenda….. Prebacili su igrači Borca visokom loptom odbranu,  Radun zamahne lijevom nogom kao da će iz voleja šutirati,  oba štopera kliznu u blok. Radun prebacuje loptu na desnu nogu, ponovo trzaj kao da će šutirati u bliži golmanov ugao, sačekavši da golman padne, i onda loptu pošalje u praznu mrežu. Ovacije na otvorenoj sceni, a protivnici na koljenima……

– Svi koji su gledali utakmicu kažu da gol neodoljivo podsjeća na onaj čuveni Piksijev protiv Španaca na Mundijalu u Italiji 1990. godine. Svaka čast Piksiju, ali mislim da je moja majstorija trajala koji sekund duže, pa je time i bolja, hahahahah – nastavlja u šaljivom tonu Radun.

Pored fudbala Radun je i politički angažovan. Trenutno je na funkciji načelnika opštine Grahovo.

-Borimo se svim silama da pomognemo narodu da se vrati na svoja vjekovna ognjišta, i ne samo da se vrati, već da živi život dostojan čovjeka. Nije lako, ima momenata kada bi sve poslao do “đavola” i najradije digao ruke od svega, ali opet ta snaga koja nas tjera da preživimo brzo me vrati u kolosijek. Na tek završenim opštim izborima osvojio sam poslanički mandat u kantonalnoj skupštini i Domu naroda FBiH, što je po prvi put da to neko iz Grahova osvoji. Ipak, nastojim da balansiram, i da fudbalsku utakmicu nikada ne propustim, pa makar u posjeti bio i najviši partijski ili državni funkcioner. Tada za mene postoji samo lopta, a politika neka čeka….. -zaključuje priču Duško Radun, čovjek kakvog ćete teško sresti na terenu, ali i van njega.

Poput “poslednjeg mohikanca”, svjestan i sam da njegova sorta izumire….baš zato svaki minut na terenu izgleda kao “vječnost”, jer znate i sami da ovo što gledate, možda gledate poslednji put…..