Ilija Gigović bio je jedan od najboljih arbitara sa naših prostora. U vremenu kada je konkurencija bila mnogo veća nego danas. Možda baš zato nije nosio FIFA grb, ali proputovao je bivšu Jugoslaviju uzduž i poprijeko. Ostaće zapisano da je bio učesnik “vječitog derbija” između Crvene Zvezde i Partizana, kada se na “Marakanu” slilo 100.000 gledalaca. Malo li je,….
U Republici Srpskoj i Bosni i Hercegovini obavljao je važne funkcije u sudijskoj organizaciji, ali često je bio nepodoban kadar, jer za razliku od ovih današnjih, mislio je svojom glavom. Danas ga nema nigdje, kada je fudbal u pitanju, a takvih sportskih radnika kao što je bio Ilija, možemo nabrojati na prste.
Ova fotografija nastala je sada već davne 1998. godine na tradicionalnom turniru u Gradišci, u finalnom meču između Kozare i reprezentacije Republike Srpske. Pored Ilije Gigovića, koji se tada zvanično oprostio od suđenja (u sredini) stoje kapiteni Kozare i RS Ilija Perišić i Zeko Savić, te arbitri Vlado Jagodić (u to vrijeme bio jedan od najboljih u BiH), Ljubinko Janjić i Zoran Vujat.
Da iver ne pada daleko od klade, potvrđuje i primjer Gigovića juniora. Ilijin sin Miloš spada u red najperspektivnijih “ljudi u crnom”. Hoće li nastaviti očevim stopama, zavisi samo od njega,….
Covjek je odradio svoju misiju, poslao svoga sina “najperspektivnijeg” sudiju na premijer ligu i povukao se. Jer za razliku od FSRS koji je dozvoljavao da predsjednik sudijske komisije bude Ilija Gigovic dok mu sin sudi utakmice koje organizuje FSRS, u NFSBIH to ne dozvoljavaju jer je to klasican sukob interesa.
Pojedini kontrolori se utrkivali ko ce se vise “uvuci” i vratiti stare dugove “postenom” Iliji, te mu sina za svako sudjenje, prije pocetka utakmice ocjenjivali maksimalnom ocjenom i u svojim izvjestajima pisali hvalospjeve o njegovom sudjenju, a ILIJA te iste izvjestaje kao predsjednik sudijske komisije usvajao.
I naravno sukob sa Draganom Banjcem koji je skupio hrabrosti i rekao Iliji da mu sin nece napredovati, te poslao objektivno puno boljeg sudiju Zorana Grbica na Premijer ligu prije najperspektivnijeg Milosa …
Ukratko toliko o Iliji…. Eh da nam je vise ovakvih dobrocinitelja….
a jel ima neko da kaze zasto nije podoban i zasto nije tamo gdje mu je objektivno i mjesto
Poštene sudije (vjerujte ima ih) žive za dan kad će da skinu sa sebe jaram Banjca, Kapora,Vrhovaca i sličnih derikoža, pa da na čelo sudijske (i fudbalske naravno) organizacije dođu ljudi kao što je naš Ilija.
Ima njih još kao Ilija.
Trenutno Ilija ne odgovara Savezu jer je stručniji, sposobniji, ugledniji, omiljeniji, pošteniji od ovih bravara što nas sada “vode”, a i od većine ovih što sjede u tom istom savezu.
GOSPODIN OSTAJE GOSPODIN.POYDRAV IZ ISTOČNOG SARAJEVA.
pomogo je i meni ali taki ljudi teško prolaze džaba dobrota ilije gigovića ali čovjek ostaje čovjek vidi bog
Šteta što je tekst prilično kratak, kada se radi o ovakvom čovjeku, ljudini, koji je uvijek bio na raspolaganju kolegama i drugarima da pomogne, kako svojim velikim iskustvom, neiscrpnim poznavanjem Pravila fudbalske igre, tako i materijalno, ukoliko je nekome trebalo. Jedan poseban, izuzetan čovjek, a zatim i fudbalski sudija, koji, nažalost, nije danas potreban fudbalu Republike Srpske, a cijenjen i sada van granica Bosne i ljudi ga pamte po ljudskosti, po kvalitetu vanserijskog fudbalskog sudije.Želimmu, iskreno, svako dobro i da se uskoro vrati na velika vrata u fudbal N
Republike Srpske