Piše: Petko Šušnjar, banjalučki novinar 

Ovom prilikom sam imao želju da napišem nekoliko rečenica o ljudima, koji su voljeli i odlično igrali fudbal, ali su se ipak odlučili za druga zanimanja, bolje rečeno nauku.

Počeću od dr Branislava Gašića koji je bio jedan veoma dobar fudbaler, igrao je odlično veliki fudbal, a još bolje mali. Počeo je kao student u FK Rade Ličina, a završio na malom fudbalu, poznatom Boriku. Mnogi poznavaoci fudbala dobro se sjećaju Gašića iz Sportske dvorane Borik, kada je žario i palio na malom fudbalu. Inače, u to vrijeme Sportska dvorana Borik bila je puna kao šibica, od čega su sigurno pola dvorane činili navijači ekipe iz Glamoča. Kakvim su samo ovacijama navijači bodrili Gašine velike majstorije, poteze, driblinge, varke, golove,.. Bilo je to zaista lijepo, ali je sve brzo prošlo, Gašić se ipak posvećuje nauci, završava Medicinski fakultet i postaje vrstan ljekar. Sada je zaposlen u Univerzitetskom kliničkom centruRepublike Srpske, gdje je načelnik Nefrologije.

Slavoljub Stojanović takođe je bio veoma talentovan fudbaler. Igrao je i veliki i mali fudbal. Jedno vrijeme je radio kao trener fudbala u FK Borac Banjaluka. Međutim, ostavlja sve i postaje vrstan pravnik, trenutno radi u Ministarstvu Republike Srpske.

Radovan Piljagić od malih nogu šuta loptu, takođe je igrao i veliki i mali fudbal. Iako je igrao u nižerazrednim klubovima uvijek je bio blizu velikih, ali i njega od sporta odvlači nauka, završava Elektrotehnički fakultet, a trenutno je jedan od direktora na Željeznicama Republike Srpske.

Vinko Grujić, otac poznatog fudbalera Vladana Grujića, bio je pravi majstor fudbala. Igrao je u nižerazrednom klubu Sloboda iz Piskavice. U njegovo vrijeme tražili su ga
veći klubovi kao i Borac, ali on ipak završava fakultet i ostavlja fudbalsku loptu.

Saša Lazić jedan je od sinova poznatih fudbalera. Njegov otac Neno Lazić bio je poznati fudbaler Borca. Saša je prošao kompletnu školu FK Borac, igrao za sve selekcije, kao i za prvi tim. Ipak, i on vidi svoju šansu na drugoj strani, te odlučuje da završi fakultet. Trenutno je odbornik u Skupštini našeg grada.

Radomir Milaković je i te kako dobro igrao fudbal. Slično kao Saša, igrao je za sve selekcije FK Borac. Završio je Pravni fakultet baš kao i njegov otac Radovan Milaković, poznati Banjalučki sudija, a sada advokat. Radomir će sigurno prevazići svoga oca, ne kao fudbalera, već će biti vrstan advokat.

Dr Milutin Vučkovac, živa legenda, igrao je dugi niz godina u Podgradcima, potom je igrao rekreativno mali fudbal u Sportskoj dvorani Borik, međutim svima nama u Banjojluci poznat je prvenstveno kao vrstan ginekolog. Trenutno uživa u zasluženoj penziji, a važno je naglasiti da stadion u Podgradcima nosi njegovo ime.

Dragan Radoja, otac poznatog fudbalera Siniše Radoje, takođe je igrao dobro fudbal. Jedan je od osnivača FK Rade Ličina u kojem su uglavnom igrali studenti iz svih krajeva bivše Jugoslavije koji su se školovali u Banjojluci. Bio je i trener iste ekipe. Ion je završio fakultet, a sada je penzioner.

Lazo Šinik, još jedan fudbaler iz Podgradaca, poznate ,,Vučkove Škole“. I danas rekreativno igra fudbal. Dugi niz godina bio je direktor DIPO – Podgradci, a trenutno je sekretar Udruženja drvoprerađivača Republike Srpske.
Zoran Ćurguz, odličan igrač, odličan trener, velikog broja klubova, vodio Laktaše u Premijer Ligi Bosne i Hercegovine, trenutno je trener FK Željezničar Sport team Banja Luka, a inače je prof. dr na Saobraćajnom fakultetu u Doboju.

Kratko ću nabrojati još nekoliko onih koji su voljeli i igrali fudbal.

Dr Jasmin Latifić, FK Naprijed Banjaluka, igrao i radio kao trener, ipak volio više medicinu, trenutno živi u inostranstvu. Još jedan od ljekara sa Mejdana je dr Mithat Hadžibegović koji je odlično igrao fudbal, a sada radi u Univerzitetskom kliničkom centru RS. Momir Širko, igrao fudbal dugi niz godina, bio fudbalski sudija, ipak završava fakultet. Trenutno predsjednik Sudijske organizacije Banjaluka. Još jedan fudbaler i sudija koji se posvetio nauci je Željko Vukić.

Mogao bih da nabrajam dosta njih iz fudbala koji su se posvetili nauci, međutim trebala bi nam jedna čitava knjiga. Moram pomenuti nekoliko onih iz drugih sportova. Prije svih poznato lice iz košarke dr Aleksandra Jakovljevića. Igrao je, dakle, košarku, bio odličan košarkaški sudija, sada jedan od najboljih specijalista u našem gradu. Kada su sportisti u pitanju, slobodno mogu reći da se skoro svi liječe u njegovoj ordinaciji.

Pašalić Goran, fakultetski obrazovan je iz kajakaškog sporta.

Na kraju moram da spomenem i nekoliko djevojaka, sada već žena koje su takođe voljele i igrale fudbal, a sada su u nauci. Naime, ove tri djevojke su bile članice prvog ženskog fudbalskog kluba u Banjaluci, odnosno  ŽFK Borac osnovanog 1998. godine i to od njegovog samog početka. Danas je to ŽFK Banjaluka. Simona Balaban, koja je bila i članica Skupštine osnivača kluba bila je među najzapaženijim i najboljim igračicama kluba. U međuvremenu je završila Medicinski fakultet i danas je specijalista fizikalne medicine i rehabilitacije, zaposlena u Zavodu “Dr Miroslav Zotović”. Natalija Cunjak Teodorović je, takođe, bila među istaknutim fudbalerkama. Poslije je završila Policijsku akademiju. Danas je srećna majka dva sina, zaposlena u Ministarstvu unutrašnjih poslova.

Vanja Šušnjar Čanković koja je, opredijelivši se za fudbal, dokazala da se sve u životu može savladati ako se iskreno voli. Ipak, svoju energiju će ubrzo preusmjeriti u sticanje drugih znanja. Danas je doktor ekonomskih nauka, zaposlena na Visokoj školi “Banjaluka College”.