Aleksandar Galić, kojie je naedano tragično nastradao u Dubajiu, biće sahranjen u petak 08. decembra 2023. godine u 14:30 časova uz oca, na groblju Orlovača koje je pored Ibarske magistrale na južnim obodima rodnog Beograda.

Aleksandar Galić Gale je rođen u Beogradu od majke Jelke iz Gaja pored Kovina i oca Mlađana Gajića. Fudbalsku karijeru je počeo u pionirima FK Partizan pod palicom Partizanove legende Blagoja Paunovića. Tokom pohađanja osnovne i srednje škole prošao je Omladinsku školu Partizana, kalio se u filijali Teleoptik preko koga dolazi u Borac.  

Za one koji nisu znali iako je po rođenju, pohađanju obdaništa, osnovne i srednje škole Aleksandar je Beograđanin, ali je po ocu i brojnoj očevoj rodbini naš Banjalučanin. Po mnogo čemu Gale je i Dubaičanin, jer je u Dobaiju stekao ime i brojne prijatelje te postao građanin Svijeta, a za nas će biti Banjalučanin. Volio je Banja Luku u kojoj je proveo dio mladosti, postao porodičan čovjek i otac, te sa radošću dolazio na odmore.

Duboki korijeni su Aleksandrove ljubavi prema Borcu i Banja Luci u kojoj je provodio ‘’ferija’’, u  dječačkim danima. Otac Mlađan rođen 1948. godine je najstariji od desetoro sestara i braće čije porodice i danas žive i rade u Banja Luci u kojoj je otac stekao učiteljsko zvanje a potom nastavio školovanje u Beogradu. Mlađanu Galiću odličnom  studentu iz Banja Luke po okončanju studija  ponuđeno je mjesto na Fakultetu. Prihvata ponudu a nedugo potom prelazi na dužnosrt sekretara Fakulteta sporta i fizičkog vaspitanja Univerziteta u Beogradu koji mu je zauzvrat riješio stambeno pitanje i omogućio formiranje bračne zajednice sa Jelkom koja mu u sretnom braku rađa sina Aleksandra a potom i kćerku Maju koja danas radi i živi sa porodicom u Švedskoj.  Mlađan je magistrirao, doktorirao i postao poznati i priznati profesor Pedagogije. Smatraju ga začetnikom ‘’Škole u prirodi’’ koja je uvedena nakon knjige koju je objavio on prof dr Mlađan B. Galić. Posljednje radno mjesto Aleksandrova oca Mlađana prije smrti je profesorsko, na Fakultetu sporta i fizičkog vaspitanja, (DIF),  Univerziteta u Beogradu na kome je u vremenu od 1988. do 2010. godine predavao pedagogiju. Aleksandar je zahvaljujući genetskom naslijeđu i porodičnom vaspitanju izgradio sportski duh i humanost. Aleksandrov otac je pomogao braću i sestre da steknu srednje ili akademsko obrazovanje na fakultetima Univerziteta u Beogradu a potom tokom postojanja bivše SFRJ postanu cijenjeni stručnjaci ili ugledni privrednici i profesori u Banja Luci u koju su se vraćali poslije stečenih zvanja i znanja. Aleksandar je i poslije očeve prerane smrti nastavio sa posjetama očevoj braći, sestrama i njihovim potomcima koje je zajedno sa majkom Jelkom do posljednjeg dana posjećivao u Banja Luci.

Svi Aleksandru bliski su ostali uz njega u najtežem periodu života, porodične krize tokom koje Aleksandar ostaje sam sa dvojicom dječaka. Žrtva Aleksandrove porodične krize osim njega je i majka Jelka, koja u poznim godinama napušta bezbrižan život u Beogradu i seljaka se sa unučićima i Aleksandrom od jedne do druge svjetske metropole u kojima je radio. Hiljadama kilometara udaljena Azija nije bila prepreka da Aleksandar sa sinčićima doputuje u Banja Luku i provede odmore sa očevom brojnom rodbinom koju su poštovali i neizmjerno voljeli.

Aleksandar je bio omiljen među brojnim prijateljima stečenim u arapskom svijetu. ‘’Naš zajednički prijatelj Aleksandar od prije kratkog vremena nije među živima’’ plačnim glasom obavijestio  je  Aleksandrovog velikog prijatelja Banjalučanina državljanin UAE rođen u Dubajiu.

Zahvaljujući vlastima UAE koji su poslije tragičnog događaja Aleksandrovoj majci skrbniku maloljetnih dječaka na raspolaganje lokalnog policajca, te je zahvaljujući toj usluzi uspjela obezbjediti neophodnu dokumetaciju za njihov dolazak u Banja Luku već u subotu. Aleksandrova majka i rođak su sa Aleksandrovim tijelom sletjeli na aerodrom ‘’Nikola Tesla’’ u Beogradu u ponedjeljak.

Tuga, bol i praznina u srcima brojnih prijatelja stečenih u stranom svijetu a među njima i velikog broja državljana UAE iz Dubajia potvrđuje humani karakter Aleksandra koji je u dalekom Dubaiju pomogao mnogim našim i domaćim ljudima.

Neka mu je laka crna zemlja, počivao u miru Božijem !