Pravoslavni vjernici 20. januara slave Jovanjdan jer se vjeruje da je tada Sveti Jovan Krstitelj na rijeci Jordanu krstio Isusa Hristosa. Naši preci su na taj dan izvodili razne rituale pokušavajući da saznaju šta ih čeka u budućnosti i moleći sveca da im pomogne u ostvarenju želja. Na svetog Jovana vjernici se ne vesele, a po mogućstvu, u ruke ne uzimaju nož, u znak sjećanja na stradanje Jovanovo.

Ne jede se i ne pije ništa što je crveno, jer boja simbolizuje nevino prolivenu svetiteljevu krv.

Hercegovci na ovaj dan ne obavljaju teže poslove i vode računa da ne rade ništa oko sjemenja. Paze na koji je dan palo Usjekovanje i u toku cijele godine izbjegavaju da tog dana imaju bilo šta sa sjemenom.

Pravoslavci na ovaj dan poste. Djeci se ne daje ništa što je crvene boje. Ni jabuka, ni paradajz, ni breskva, ni crveno grožđe. Na ovaj dan valja brati ljekovite trave: kantarion,nanu,konjsku čuburu, lincuru.

U narodu postoji običaj da se ljudi na Jovanjdan bratime i kume, jer se Jovan smatra uzorom karaktera i poštenja. Vjernici, bilo pravoslavci ili katolici, vrlo često daju Jovanovo ime svojoj djeci. Pravoslavci slave krsnu slavu svetog Jovana, a katolici obično slave imendan.

Procjenjuje se da je Sveti Jovan po broju onih koji ga slave na trećem mjestu među Pravoslavcima. Najviše se slave Sveti Nikola i Sveti Arhanđel Mihail.