Ovdašnjoj javnosti skoro je nepoznat podatak da je nekadašnji libijski predsjednik Moamer el Gadafi krajem šezdesetih godina prošloga vijeka, u sklopu projekta razmjene studenata, boravio na višegodišnjem školovanju u nekadašnjoj Jugoslaviji. Boravio je u današnjoj BiH najviše!

Tokom boravka u Mostaru, koji je bio jedno od njegovih tadašnjih odredišta, gdje je pohađao nastavu na tadašnjoj „Vazduhoplovnoj akademiji JNA“,  Gadafi je upoznao svoju drugu suprugu Sofiju Farkaš, u to vrijeme jednu od viđenijih Mostarki. Prema nekim informacijama Gadafi je bio i u Banjaluci i to nekoliko puta na vojnim vježbama u kasarni Petar Drapšin (današnji kampus).

Naravno, boravak niti jednog stranog studenta u Titovoj Jugoslaviji nije mogao proći nezapaženo. Svaki od njih bio je predmet obrade Titovih tajnih službi. Civilne UDBE, vojno-protuobavještajnog KOS-a, te SID-a – koji je djelovao u sastavu tadašnjeg „Saveznog sekretarijata za inostrane poslove“, odnosno jugoslavenskog ministarstva vanjskih poslova.

Postoje dokazi o ličnom poznanstvu nekolicine danas penzionisanih generala  JNA,  koje su začete tokom Gadafijevog školovanja u nekadašnjoj Jugoslaviji, a nastavljene tokom kasnijih godina.

Zbog geografskog položaja Libije, posebno je volio rijeke. Neretvu i Vrbas, te kanjone ove dvije ljepotice koje ostavljaju bez daha svakog putnika namjernika. Kroz Neretvu i Vrbas zavolio je i Jugoslaviju, o kojoj je imao mišljenje samo u superlativu. Njegov govor u Ujedinjenim nacijama kada je okrivio Zapad za razbijanje jedne suverene države i danas se prepričava kao potez koji malo ko učini, ne za drugu, već i za svoju državu!

Gadafi je bio lider kojeg su voljeli u Jugoslaviji, od Slovenije do Makedonije, imao je simpatije. Ljubav je bila obostrana, a između nje stajali su Neretva i Vrbas, dva plava oka na ljepotici Krajine i Heregovine.