O Sindikatu penzionera Republike Srpske razgovarali smo sa njegovim prvim čovjekom predsjednikom Petrom Rokvićem koji nam je pojasnio u kakvom stanju je ova populacija. On nam je saopštio da je stanje u ovoj populaciji krajnje nepovoljno, jer poslije penzionisanja kao da nikome nisu ni potrebni, a niti zaslužili da žive od onog što su odvajali u penzioni fond. Iznio je i neka moguća rješenja za najugroženiju populaciju u Republici Srpskoj uz tvrdnju da je krajnje nekorektan odnos društvene zajednice koja je zaboravila da je ova populacija svojim radnim angažovanjem zaslužila korektan odnos, te da oni ne traže ništa što nisu zaradili.

Predstavite nam Sindikat penzonera Republike Srpske?

– Sindikat penzionera RS, je osnovan 09. aprila 2016. godine od ranije osnovanih Sindikata penzionera Prijedor, Zvornik i Banja Luka sa osnovnom idejom da na najbolji način, veoma odgovorno i transparentno zastupamo interese penzionera, čija je egzistencija dovedena u pitanje i koji su, iako čine jednu četvrtinu stanovnika RS, gurnuti na marginu društva. Podsjećam da su penzioneri svojim radom stvorili najveći dio imovine države, a uplatama doprinosa za penziono osiguranje stekli apsolutna prava na penziju od koje mogu normalno živjeti. Višak sredstava je ulagan u nepokretnosti kojima u njihovo ime upravljao Fond penziono-invalidskog osiguranja. U Fond je po Zakonu o privatizaciji morao da bude uplaćivan procenat od 10% sredstava dobijenih privatizacijom imovine koju su oni stvarali. Gdje je ta imovina danas? Da li je Fond PIO s njom upravljao domaćinski i je li u službi penzionera ili vlasti? Da li socijalne, zdravstvene i druge institucije izvršavaju svoje zakonske obaveze prema penzionerima ? Koliko danas ima penzionera koji žive potpuno sami i o kojima niko ne brine? Sve su to razlozi zašto je bilo potrebno da se oragnizujemo u Sidikat penzionera. Od osnivanja do danas završene su sve zakonske procedure oko registracije, doneseni su svi osnovni akti: Statut, Program rada, izabrano rukovodstvo, registrovana internet stranica, ostvareni kontakti sa velikim brojem Sindikata penzionera u Evropi, aplicirali smo u članstvo Evropske asocijacije Sindikata penzionera (FERPA), gdje imamo podršku određenih zemalja okruženja, doneseni pravilnici i uputstva, formirani inicijativni odbori u mnogim opštinama, zaključen sporazum sa Savezom sindikata RS, o zajedničkom djelovanju itd. I sve to bez stalnog izvora sredstava za osnovne troškove, koje uz volonterski rad, pokrivaju članovi rukovodstva.

Da li ste uspjeli ostvariti saradnju sa nadležnim institucijama vlasti i sa Udruženjem penzionera RS?

–Nažalost, nismo! Umjesto očekivane podrške ili u najmanju ruku korektnog odnosa, mi smo dočekani na neprimjeran način. Rukovodstvo Fonda PIO je odbilo dijalog I oglušilo se o naš legitiman zahtjev da za nama dobrovoljno pristupljene članove odbija članarinu (kao Udruženju penzionera ), resorno Ministarstvo rada, je takođe odbilo da nas prihvati kao partnera, sa obrazloženjem da im je “nepoznat Sindikat penzionera uopšte“,upućeni su od strane Gradskog odbora Banja Luka Gradonačelniku Banje Luke za prijem i iznošenje namjere, plana i projekta Sindikata penzionera Republike Srpske, jer ipak u Banja Luci je oko 40.000 penzionera. Rukovodstvo Udruženja penzionera u nama vidi konkurenciju i one koji će ugroziti njihovu lagodnu poziciju, iako bi po prirodi stvari trebali da sarađujemo u interesu onih koje zastupamo. Ipak,  mi nećemo odustati od namjere da sve koji djeluju u ime penzionera ubijedimo da je potrebno da djelujemo zajedno i složno, jer samo tako možemo ostvariti bolji status penzionera. Navešću primjer iz Italije. Italijanski Sindikat penzionera broji više od osam miliona članova. Djeluju kao sedamnaesta grana Saveza sindikata Italije i ni jedan zakon ili odluku koja se tiče svih građana Italije, vlast ne može donijeti bez njihove saglasnosti. Logično, zar ne. Raduje nas da je Partija ujedinjenih penzionera prihvatila našu ponudu da djelujemo zajedno.

Koliki je odziv penzionera i interesovanje za članstvo u Sindikatu Penzionera?

– Svi oni koji znaju da postojimo i šta su naši ciljevi, su nam pristupili i pokazali entuzijazam da djeluju na omasovljenju. Nažalost, bez sredstava, bez medija, uz opstrukciju Udruženja penzionera i nadležnih institucija, to ide sporo. Zato smo odlučili da više budemo prisutni u medijima, a tu će nam veliku pomoć pružiti naši članovi, bivši novinari. Kao prvi od 4 cilja koje je Sindikat postavio jeste stvaranjeinfrastrukture i omasovljenje organizacije.

Koja su ostala četiri cilja?

– Da utvrdimo šta je sa imovinom penzionera, koje su stvarale generacije.

– Šta se desilo sa novcem koji je trebao biti uplaćen u Fond PIO, od privatizacije i

– da raščistimo ko su penzioneri koji su taj status stekli po osnovu radnog staža, a ko su nametnuti.

– Ko omogućuje pojedincima da ne uplaćuju obaveze u Fond PIO.

Sada je aktuelna priča o davanju stausa penzionera borcima koji pune 65 godina života, a nemaju potreban radni staž, za penzionisanje po Zakonu o PIO. Mi nismo protiv solidarnosti, ali pitam vlastodršce da li solidarnost mora da padne samo na pleća najugroženije i najsiromašnije penzionerske populacije, da bi oni dobili političke poene. Zašto sebi neumanje primanja i privilegije, od skupih automobila do ostalih luksuziranja. Zašto ne racionalizuju troškove institucija, od smanjenja broja nepotrebno zaposlenih do kresanja nepotrebnih troškova, pa iz tih sredstava pokriju pravo na penzije tim ljudima. Ako bi se svi oni koji primaju penzije na račun Fonda PIO, a nisu ih stekli po osnovurada , skinuli sa Fonda, penzije bi se mogle uvećati odmah 30%, bez problema, jer Vlada u Fond PIO za te ljude ne uplaćuje oko 300 miliona KM na godišnjem nivou.

Na kraju ovog razgovora šta bi poručili penzionerima?

–Pozivam ih da djelujemo jedinstveno, jer samo ako smo složni možemo ostvariti bolji položaj. Podjele koje podstiču pojedinci zbog svojih sebičnih interesa idu samo u prilog neodgovornog odnosa vlastodržaca prema penzionerima. Ne vjerujte onima koji nas svađaju i dijele. Koji vam govore da mi hoćemo da rušimo Republiku Srpsku, zato što tražimo od onih koje smo birali da odgovorno i pošteno rade svoj posao. Ne zaboravite da je među nama koncentracija znanja, iskustva i mudrosti. Svi smo mi bivši. Među nama ima još uvijek veliki broj iskusnih privrednika koji mogu Vladi ponuditi programe zapošljavanja u realnom sektoru, jer se samo iz novostvorene vrijednosti i povećanjem broja zaposlenih mogu povećati naše penzije. Ako budete i dalje razmišljali da svako treba da rješava samo svoj problem i da ga se drugi ne tiču, mi ćemo tonuti sve dublje.

Vidosav Đurđević